Pigmejskie koniki morskie

Pigmejskie koniki morskie to grupa, która obejmuje kilka gatunków malutkich koników morskich należących do rodziny Syngnathidae; charakteryzują się one połączonymi szczękami zasysającymi pokarm do rurowatych ust.
Są to jedne z najmniejszych koników morskich na świecie, zazwyczaj ich wzrost nie przekracza 2 cm.
Odkrycie
Pierwszym gatunkiem pigmejskich koników morskich okazał się Hippocampus bargibanti; następnie po 2000 roku odkryto kolejne 6 gatunków. Hippocampus bargibanti żyje wyłącznie na koralowcach, dopasowując swój kolor do koloru korala. Kamuflaż jest tak skuteczny, że odkrycia tego konika morskiego dokonano dopiero w laboratorium, kiedy jedna z gorgonii została zabrany do badania w 1969 roku. Konik ten został nazwany na cześć naukowca, który go odkrył (Georges Bargibant).
Inne pigmejowe koniki morskie, odkryte znacznie później, żyją na miękkich koralach lub po prostu wśród traw morskich i alg.
Pigmejowe koniki morskie odróżniają się od zwykłych koników morskich dwoma cechami: oprócz ich wielkości (dorosły może mieć zaledwie 13 mm); pigmejskie koniki morskie mają tylko jedno skrzele z tyłu głowy, a samce noszą swoje młode potomstwo w torbie na tułowiu.
Gatunki indonezyjskie:
- Pigmejski konik morski Bargibanta
- Pigmejski konik morski Pontoha
- Pigmejski konik morski Satomiego
- Pigmejski konik morski Walea